Wednesday, December 7, 2011

random 01

Bangag. Antok. Gutom. Napu-pupu.

1. Walang makakasira ng araw ko ngayon. Positive energy! Renewed in spirit. I'm so back on track!

2. Pinagseselosan ako ng isang pitong taong bata, akala ako ay gf nung isang kasama sa station. hahaha (nemen!)

3. Nag-aalmusal ng solo sa MCDO kasi masaya at mamayang 9am may theatre rehearsal, natakot na ako umuwi kasi ang tingin ko sa bahay ay tulugan, baka malate mamaya at masabihan ng "Pekpek ka! Antipatika! bakit ka late hah!"

4.Tinext ko bestfriend ko niyaya ko kumain sa labas sabi ko manlilibre ako ng 7am ng umaga. (HINDI NAGREPLY!)

5. Ninanasang makapanood ng showtime at makapagpapicture kay jugs and teddy!  (bap, wag ng asap xv! gusto ko ng solemnity sa buwan na ito! puro loud music dun! syempre pwera kay jugs and teddy!)

6. Hihingi sana ako ng free newspaper sa Mcdo, gusto ko kasi yung amoy.

7. Sinabihan kong "ayaw mo patalo na lang" ang isang babaeng nagpapalike ng picture sa facebook dahil may photo contest daw.

8. Sinabi kong dati kong manliligaw si Sasuke.

9. Isa lang talaga ang taong iniistalk ko sa twitter at facebook. 

10. Dahil ipinaalala ko kay Kuya Tan ang utang nila sa aking sisig ni Kuya Jerie, sinabihan akong "abaaa, nananakot ka na, porket boyfriend mo si tut** tut** (yung bading na field reporter)

11. Inaantok na ako, dumadami na ang tao dito sa MCDO.

12. Natatae na sana ng biglang makita ang babaeng naka-PE Uniform ngayong holiday!!!

13. Nalaman kong kaya pala holiday ngayon ay Pampanga Day! (Now i know! haha!)

Note: Lahat ng ito ay nangyari ngayong umaga. Pero simula nung isang araw pa daw ako pinagseselosan nung bata.

Tuesday, December 6, 2011

Angry Bird No?!

Dahil ba nauso ang angry birds, kaya dumadami na din ang mga taong magagalitin ngayon?

Dahil sa galit at init ng ulo, maraming taong nag-aaway at ang malala pa dyan,
halos araw araw madidinig natin sa balita, may nagbarilan, saksakan at patayan ng dahil lamang sa galit o init ng ulo? Nakaka-alarma dahil dumadami ang mga taong hindi kayang kontrolin ang kanilang emosyon, karaniwan sa mga taong nababalitang nambaril o nanakit ng dahil sa galit ay hindi po lulong sa droga, hindi sila mga sabog at adik ika nga ng iba at lalong hindi sila kamag-anak ng angry birds na kadalasang nilalaro ngayon.

Ano nga ba ang galit o anger?

Sabi ng mga eksperto natural lang daw magalit, normal daw itong nararamdaman ng tao, sabi pa nga nila kapag hindi ka nagalit kahit minsan sa buhay mo hindi ka tao.
Ang “anger” din ay isang natural response sa threat na nakakatulong para depensahan ang ating sarili.

Bagaman normal ang magalit, ito ay nagbubunga din ng hindi maganda sa tao lalo na ‘yung galit na hindi kayang kontrolin. Ayon sa mga pag-aaral kapag palagi kang galit mataas ang iyong chance na magkaroon ng coronary heart disease, ito din ay maaring magdala sa iyo sa mga sakit na may kinalaman sa stress gaya ng insomnia, digestive problems at sakit ng ulo, ang mas masakit pa dito kapag lagi kang galit at nakasimangot mas marami kang muscles na ginagamit sa mukha at ito ay nagbubunga ng kulubot o wrinkles na maaring pang magdulot ng dagdag na inis lalo na kung hindi mo afford magpabuttocks o magparetoke.

Mahalagang matutunan natin paano kontrolin o puksain ang galit sa ating puso, pero hindi masama na i-express natin ang ating mga sama ng loob, pero hindi sa pamamagitan ng pagganting pisikal, maari nating maipahayag ang ating sama ng loob sa mas sibilisado at kristianong paraan

Lagi lang nating tatandaan na wala tayong karapatang pugutan ng ulo ang sinomang tao na nagdulot sa atin ng sama ng loob.

Paano nga ba natin makokontrol ang ating galit?

1. Ayon sa ating mga dalubhasa makakatulong ang paghinga ng malalim kapag ikaw ay nagagalit, hindi para bumuwelo para sa susunod mong atake pero para irelax ang sarili. Pakalmahin ang sarili sa pamamagitan ng paghinga at pagsasabi ng mga relaxing word gaya ng “relax” o “take it easy”.

2. Pagbabago ng paraan ng pag-iisip. Kapag galit ang tao kadalasan nagiging madrama at over acting tayo, minsan nasasabi nating “wala na sira na lahat, ayaw ko na!” ang marapat nating gawin ay palitan ang mga negative words na ito sa mga resonableng salita, gaya ng “oo nasira nga, pero hindi pa ito ang katapusan ng mundo.”

3. Umisip ng solusyon sa problema, wag daanin sa galit at init ng ulo. Minsan ang problema ang nagdudulot sa atin ng galit, pero kaysa sa magalit pa tayo ang mas magandang gawin ay umisip ng solusyon sa problema.

4. Maayos na komunikasyon. Iwasan ang masyadong pagsasalita kapag ikaw ay galit. Makinig mabuti sa kausap at isiping mabuti ang iyong isasagot. Karaniwan kapag tayo ay galit may mga nasasabi pa tayong hindi maganda na nakakapagpalala sa sitwasyon, kaya sa pagkakataong galit ka isipin mong “less talk, less mistakes!”

5. Humor. Ang humor din ay makakatulong para kontrolin ang galit, kung nakikita mong mukhang halimaw ang iyong kaaway na naglalakad sa hall ng iyong school, mas mabuting isipin isa s’yang bulateng na nakakulay green na skirt. Sa paraang ito, ikaw din mismo makakarealize kung gaano kawalang kwenta ang iniisip mo at ang tama mong gawin ay magpatawad at umisip ng mga positibong bagay.

6. Environmental change. Sabi nila ang paglipat pansalamantala ng lugar ay makakatulong magpakalma sa’yo, maglakad lakad sa may parade grounds, magmuni-muni. Iwasang magmaneho, karaniwan sa mga galit na nagmamaneho ay naaksidente.

7. Kumunsulta sa isang psychologist. Sila ay makakatulong para matutunan mo paano kontrolin ang iyong galit.

8. Manalangin at humingi ng tulong sa Maykapal. Sa mga oras na parang hindi mo na kaya, lumapit ka sa Dios, humingi ka ng gabay at tulong na sana tulungan ka n’yang makapagpatawad.

Tandaan mo kaibigan, hindi masamang magalit, ang masama kung patatagalin natin ‘yung galit sa puso natin.

“Kayo'y mangagalit at huwag kayong mangakasala: huwag lumubog ang araw sa inyong galit” – Efeso 4:26

Monday, December 5, 2011

Shuttlecock

“chill!”
“go bebe!”
“gutom lang yan, pakainin!”
“hayaan mo ng maka-score, minsan lang naman!”

Ito ang mga karaniwang maririnig mo sa araw ng badminton game.
Hiyawan, kanya-kanyang cheer at pangungutya sa bawat college.

Pero bago humantong sa sagupaan ang bawat colleges, may mga bagay na dinadaanan ang mga player na hindi alam ng marami. (kaya please, ‘wag nyo kaming pagsabungin, marami sa amin walang lovelife.)

Isang masayang experience sa bawat nilalang na maging asset sa isang samahan, masarap irepresenta ang college mo sa laban at higit sa lahat masarap magkaroon ng free uniform na may tatak ng college, favorite number at apilido mo na sinamahan pa ng logo ng school with the 50years thingy. (yeheeeeyy!!!)

Kaakibat ng practice ay ang pagod, sakit ng katawan at gutom. (tao din kami noh?!). Tapos ang bongga pa nito kailangan naming pumasok sa klase kinabukasan, at mas higit na bongga regular ang klase sa araw ng competition.

Isang nakakaaliw pang karanasan ay makakilala ng mga bagong tao, makabonding sila at maging kaibigan, tapos sisihin mo sila kapag natalo kayo. (pero syempre biro lang ‘yung sisihan part, baka seryosohin na naman ng iba! Bili ka nga ng limang box ng humor para maka-appreciate ka ng joke!)

Masaya naman ang aking karanasan sa pagsali ng badminton team ng CAS.
Lahat sila mababait, cute at handang harapin kahit na dragon, tigre, ahas pa ang kalaban basta ba para sa college. Kahit hindi namin sing-galing ang ibang mga manlalaro, nag-eenjoy naman kami kasi kami na naman ang champion sa debate! :P

CAS Badminton Team with Reg. :P

College Torture.

It’s a bit shocking for me to enter college here in the Philippines after staying many years abroad.

I came back home June 2009 and after two days of staying here I went to AUF and had my entrance exam, because of the AH1N1 influenza I was told not to go inside the campus for 15 days. (yay!)

First day of class experience.

Honestly I’m very excited to go to school, I feel like I’m an elementary kid, very much happy with my new ballpen and notebook.
Anyway, at first I really don’t know how to talk to my classmates. Really. First day of class in college was a torture.

Because I’m really shy during first week of class, I’ll make sure I have my book (Bob Ong’s) for me to read, for me to survive the whole afternoon.

Sharon Cuneta’s song said high-school life is the best, but actually I adore my elementary days and now College days is one of the best experience of my life.

I learned a lot (and still learning.)

I met new friends.

It widens my perspective in life.

Indeed, first day of class was a torture for me, but as the days passes by I found out college is one of the pleasurable experience you can have. 

first community service at bahay pag-ibig with my college classmates

Sunday, December 4, 2011

5 kilong kahihiyan. 3 kilong dignidad. 2 kilong tapang.

5 kilong kahihiyan. 3 kilong dignidad. 2 kilong tapang.

Sa buhay nating mga tao, hindi maiwasan na tuwing tayo ay magkakasama may ilang tao or isang particular na nilalang ang mamumurder sa tsismisan. (ganyan nga, tumango ko na lang.)

Iniisip ko paano nauso ito. Una marahil ay dala ng boredom na sinundan ng inggit at gutom. Hindi ko makita ang rason bakit kailangan pagtsismisan o manira ng kapwa. Sa totoo lang hindi cool. Ito ang tunay na boring.

May ilan naman kunwaring nagtatanong dahil concern, pero sa totoo lang curious at boring ang buhay nya. Meron naman naoobligang magtanong dahil iniisip n’ya yun ang basic na dapat gawin ng isang normal na tao. Pero ‘wag ka, meroon pa ring nagtatanong dahil tunay siyang concern sa’yo.

Mapa-babae, lalake, bading at tomboy lahat tayo mahilig sa tsismis. Ang sarap kasi makinig ng tsismis no?! (Minsan oo, minsan hindi.)

Ano bang meron sa tsismis at baho ng ibang tao?

Siguro para sa ilan, gaya mo, nakakagaan ng loob ang mabalitaang mas “spectacular” ang buhay mo kaysa sa kanya.

Marami na akong narinig na tsismis, at naging biktima na din ako ng mga matang hindi pantay kung tumingin na maaring nagbigay ng kakitiran sa kanyang utak.

Para sa mga backstabber bumili naman kayo ng limang kilong kahihiyan at tatlong kilong dignidad, samahan nyo na rin ng dalawang kilong tapang, kung may problema kayo sa tao mas magandang kausapin n’yo, ‘wag sa talikuran. Nakakababa ng dignidad eh, lalo na ‘yung makikibeso ka pa at ngingiti kapag harapan.

At para naman sa mga supportive friend, ‘wag ng manggatong, para hindi na lalong sumiklab ang damdamin ng taong naapi.

Marahil mas tahimik ang mundo kung iisipin nating lahat na mas mabuti yung ibang tao kaysa sa atin. (naks! Biblical yan!)

"na huwag ninyong gawin ang anoman sa pamamagitan ng pagkakampikampi o sa pamamagitan ng pagpapalalo, kundi sa kababaan ng pag-iisip, na ipalagay ng bawa't isa ang iba na lalong mabuti kaysa sa kaniyang sarili"- Fil. 2:3

"do nothing out of selfish ambition or vain conceit. Rather, in humility value others above yourselves"- Philippians 2:3

Pasensya na sa mga nakasamaan ng loob ngayong taon. Patawad. Laging tandaan kung hindi ka marunong magpatawad, wala kang karapatang magkamali. 

Ciao.
Eri